برخی افراد، شهید شهریاری را قبل از شهادتش خیلی خوب می‌شناختند. عده‌ای هم خیلی خوب می‌دانستند غنی سازی 20 درصد اورانیوم و بسیاری پیشرفت‌های علمی ایران در علوم هسته ای مدیون تلاش‌های اوست و اگر نباشد، از سرعت این پیشرفت‌ها کاسته خواهد شد.

نخست وزیر اسراییل و روسای موساد و سیا، تا موتور سوار مزدوری که بمب را به بدنه خودروی شهید شهریاری چسباند، همان‌هایی هستند که گفتند: ترور شهید شهریاری اقدامی غیر جنگی برای توقف پیشرفت ایران بوده است؛ همان‌هایی هستند که پس از شنیدن خبر ترور شهریاری، به خیال خودشان نفس راحتی کشیدند.

دسته دیگری هم بودند که وقتی خبر شهادت شهریاری را شنیدند، نفس در سینه‌هایشان حبس شد و در سینه ماند تا بغض هاشان بترکد و همراه با سیل اشک جاری شود. این‌ها هم شهریاری را خوب می‌شناختند.

دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی پس از شهادت این استاد گرانقدر، خاطراتی از این شهید را گردآوری كرده است که در ادامه بخش‌هایی از خاطرات شهید دکتر مجید شهریاری از نظرتان می‌گذرد. این خاطرات روایت‌های نسل دوم است برای نسل سومی که شهریاری را با شهادتش شناختند.